Żal tylko i strach o przyszłość ogarnia, kiedy dowiadujemy się, że zimę przetrwał tylko jeden na sześć uli. Pszczół brakuje w krajobrazie coraz bardziej. Jeszcze niedawno kiedy stałam pod kwitnącym drzewem czereśni lub wiśni w powietrzu wibrowało bzyczenie owadów. Już w zeszłym roku na gałęziach wiśni można było liczyć pojedyncze owocki. W ostatnie upalne dni starałam się dostrzec jakieś latające żyjątka nad kwiatami czereśni - powitała mnie porażająca pustka i cisza. Ciekawe, czy pojawią się jakieś owoce i ile?
Niby udoskonalamy swoje życie, sprawiamy, że jest coraz wygodniejsze, a jednak okazuje się, że to wszystko mści się na nas... Dociekamy dlaczego giną pszczoły i wszystko wskazuje, że gubi go "udoskonalanie" życia. Nasiona warzyw, a zwłaszcza rzepaku i buraków zaprawia się i otacza truciznami. Takie ilości trucizn jakie przedostają się do pyłku i nektaru kwitnących roślin nie szkodzą (przynajmniej jeszcze o tym nie wiemy) ludziom, ale szkodzą pszczołom. Jeżeli nie zabijają ich od razu to przynajmniej powodują takie zaburzenia, że pszczoły nie trafiają do domu = ula. Jak do tego dodamy ogólne osłabienie tych pracowitych owadów i pasożyty, które je gnębią, uzyskujemy efekt jak powyżej.
Dopóki nie zrobimy wielkiego wysiłku żeby szukać i kupować (coraz więcej) żywność produkowaną naturalnie, będzie tylko gorzej. Taka żywność jest droższa, ale pomijanie jej w domowym budżecie doprowadzi nas do schabowego w tubce i suszonego ogórka. Może się okazać, że świeże truskawki i jabłka staną się tylko wspomnieniem...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz